Merhaba sevgili Osmanlıca severler. Osmanlı Türkçesi metinleri paylaşmaya devam ediyorum. Bu yazıda sizlerle Celal Sahir'in Yekser-i Hal isimli eserini paylaşacağım. Önce görsel olarak paylaşacağım. Ardından aşağıda bu metnin günümüz Türkçesi ile yazılmış halini de paylaşacağım. En sonunda da şiir hakkında bir iki paragraf açıklama yazısı yazacağım. Umarın severek okuyacağınız bir yazı olur sevglii bendelimiyim.com okurları. Umarım liseedebiyat.com gibi siteler bu defa Osmanlıca metni çalmaz. Adam bir de öğretmen olacak o kadar emek çekiyorum yazıma link bile vermeden almış sitesine kendi hazırlamış gibi koymuş filigran bile duruyor link vermeden almak çalmak demektir internet dilinde bunu herkes böyle bilir ve böyle algılar. Bu bir nezakettir demek ki gerçekten İbrahim Şinasi haklı şunu söylemekte "okumak cehaleti alır eşeklik baki kalır" neyse sizlere liseedebiyat.com'u şikayet etmek istedim sadece. 2009'dan beri kaç senedir yayındayım. Kaç senedir takip edenler var aranızda samimiyetinize sığınarak bu iç dökmeyi yaptım. Teşekkür ediyorum. Şimdi konumuza dönüyorum iyi okumalar diliyorum.
YEKSER-İ HÂL
Kedime -
Gel, gözlerinde tıpkı onun gözlerindeki
Envâr-ı zümrüdin ihânetle parlıyor…
Tırnakların niçin beni ordan azarlıyor?
Bir şey de yapmadım sana ben hiç ki… Âh, peki;
Lâkin unutmamış bunu elmâs-ı kâdim, ne mi?
Bak ben de artık işte darıldım… Hayır, hayır,
Ben hiç kızar mıyım sana kızmak ölmedi mi?
Kalbimdeki muhabbeti kaplasa, gel ayır!
Çeşmânın yeşilliği-yaprak, deniz, yosun-
Sayd eyliyor nigâhımı, gel gel biraz kuzum;
Bak hâlime, bu şeb yine cansız ve onsuzum…
Pek benziyor senin ona zümrüdlü gözlerin,
Âh tıpkı ey şu nigâh-ı mukadderin…
Gel, tırmala, ısır beni sen çünkü pek “o” sen!…
- 14 Teşrin-i evvel 1324 Gece -
Celâl Sâhir
Günümüz Türkçesine mod'a mod şu şekilde aktarabiliriz.
YEKSER-İ HÂL
- Kedime -
Gel, gözlerinde tıpkı onun gözlerindeki
Envâr-ı zümrüdin ihânetle parlıyor…
Gel, bakışlarındaki pırıltı, onun gözlerindeki değerli taşların ışıltısına benziyor.
Tırnakların niçin beni ordan azarlıyor?
Bir şey de yapmadım sana ben hiç ki… Âh, peki;
Neden tırnakların beni rahatsız ediyor oradan? Hiçbir zaman sana kötü bir şey yapmadım ki… Peki, tamam.
Lâkin unutmamış bunu elmâs-ı kâdim, ne mi?
Bak ben de artık işte darıldım… Hayır, hayır,
Ben hiç kızar mıyım sana kızmak ölmedi mi?
Ama geçmişte yaşananları bu antik elması unutmuş olabilir mi? Bak, ben de artık darıldım. Hayır, hayır, ben sana kızabilir miyim? Kızmak ölmedi mi?
Kalbimdeki muhabbeti kaplasa, gel ayır!
Çeşmânın yeşilliği-yaprak, deniz, yosun-
Sayd eyliyor nigâhımı, gel gel biraz kuzum;
Eğer kalbimdeki sevgiyi anlarsan, gel ve aramıza gir! Gözlerimin bakışı, gözyaşlarının yeşilliği gibi, deniz ve yosun gibi seni sayıyor. Gel, biraz yaklaş, sevgilim.
Bak hâlime, bu şeb yine cansız ve onsuzum…
Pek benziyor senin ona zümrüdlü gözlerin,
Âh tıpkı ey şu nigâh-ı mukadderin…
Bak, bu gece yine cansızım ve onsuzum. Senin zümrüt gözlerine çok benziyor. Ah, işte o kaderin gözleri gibi…
Gel, tırmala, ısır beni sen çünkü pek “o” sen!…
Gel, çünkü senin tırmaların, senin ısırıkların; çok benziyor çünkü o "o" sensin!
Şiir hakkında inceleme:
Celâl Sâhir' Eroğlu'nun 'in "Yekser-i Hâl" adlı şiiri, Türk edebiyatında modernist ve sembolist bir yaklaşımı temsil etmektedir. Şiir, genellikle şairin içsel dünyasını yansıtan, duygu ve düşüncelerini sembolik bir dil ile ifade ettiği bir lirik şiir örneğidir. Şiirin anlatım tekniği, aşk, hüzün, kırgınlık gibi duyguları derinlemesine işleyen bir iç monolog tarzındadır. Şair, kedisi üzerinden insan ilişkilerine, özellikle de aşka dair hissettiklerini ifade etmektedir.
Eser, sembolizmin etkisi altında yazılmıştır. Şair, nesneleri ve duyguları semboller aracılığıyla anlatarak derin bir anlam katmayı amaçlamaktadır. Gözlerde parlayan zümrüt ışıkları, tırnakların dokunuşu gibi detaylar, şiiri zenginleştiren sembollerdir. Aynı zamanda doğanın ve güzellik unsurlarının sıkça kullanılması, romantizmin etkisini de göstermektedir.
Başka yazılarda görüşmek dileğiyle seviliyorsunuz.