Osmanlıca Metin, Çoban Çeşmesi – Faruk Nafiz Çamlıbel
Merhabalar, yine bir Osmanlıca metin ile karşınızdayız. Bazı arkadaşlar her Osmanlıca Metin paylaştığımızda çevirisi var mı? Acil Lazım, Ödevim var vs gibi yorumlar yapıyor. Şunun bilinmesi lazım ki Osmanlıca metin bilgisayara indirilince Osmanlıca öğrenilmiş olmuyor. Geniş bir arşiviniz olduğunda da Osmanlıca’yı iyi öğrenmiş olmuyorsunuz. Bu yüzden okumalar yapmanızı tavsiye ederim. Çeviri boşverin zaten internette bulabileceğiniz şeyler yayınlamaya gayret ediyorum. Yoksa ağır dilli eserlerden parçalar da verebilirim. Tavsiyem şudur ki. Çevirisiz olarak metinleri okuyun. Çok zorlanıyorsanız yazıcı çıktığı alarak okunmayan kelimeleri yuvarlar içine alarak çalışın. Bir de en önemlisi Osmanlıca kelimeler arasında okuyamadığınız olursa onu atlayıp sonraki kelimeye geçin metni okuyup bitirdiğinizde tekrar edin. O zaman göreceksiniz ki o okuyamadığınız kelime otomatik bir şekilde zihninizde ışıyıverecek. Sanıyorum ki Osmanlıca’nın bu yönü bu dilin mucizesidir.
Başarılar.
Çoban Çeşmesi
Derinden derine ırmaklar ağlar,
Uzaktan uzağa çoban çeşmesi,
Ey suyun sesinden anlıyan bağlar,
Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi.
“Göynünü Şirin’in aşkı sarınca
Yol almış hayatın ufuklarınca,
O hızla dağları Ferhat yarınca
Başlamış akmağa çoban çeşmesi…”
O zaman başından aşkındı derdi,
Mermeri oyardı, taşı delerdi.
Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi.
Değdi kaç dudağa çoban çeşmesi.
Vefasız Aslı’ya yol gösteren bu,
Kerem’in sazına cevap veren bu,
Kuruyan gözlere yaş gönderen bu…
Sızmadı toprağa çoban çeşmesi.
Leyla gelin oldu, Mecnun mezarda,
Bir susuz yolcu yok şimdi dağlarda,
Ateşten kızaran bir gül arar da,
Gezer bağdan bağa çoban çeşmesi,
Ne şair yaş döker, ne aşık ağlar,
Tarihe karıştı eski sevdalar.
Beyhude seslenir, beyhude çağlar,
Bir sola, bir sağa çoban çeşmesi…
Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
Osmanlıca Çoban Çeşmesi
