bağlılıklar bağımlılık olsaydı

Deniz aleminin yaşayışını en beğendim türü “Fener Balıkları”dır. Erkekleri doğar ve bir dişi bulur ona yapışır ve ölene kadar hep çift olarak yaşarlar. Ayrılırlarsa ölürler çünkü başta kalp olmak üzere bazı organlarını ortaklaşa kullanırlar.

Aşkı tıpkı doğadaki gibi biyolojik ve hayatî bir bağa dönüştürebilmek isterdim. Birbirimizden ayrılınca öleceğimiz bir sistemimiz olsaydı keşke. Böylece aileler yıkılmaz sevenler hiç ayrılmazdı. Kimse kimseyi aldatamazdı.

İkili ilişkilerde ne kadar bağlılık var.

İsterdim ki anne-çocuk-baba gibi bir bağ olsun. Anneniz sizi aldatabilir mi? Başka bir çocuğu emzirse onu da büyütse aldatmış olur mu? Keşke aşkta böyle bozulmaz bir bağ olsa. Belki fener balıkları gibi iki ruh tek beden olamayız ama bu daha mı mümkündür?

Bazen öyle zamanlar olur ki. Başka bedende olduğum gurbette hissederim kendimi. İki ruh tek bedende olmak isterdim. Cinsel algılanmasın şimdi. Yazmaya korkuyorum aslında ne fikirlerim var da bu konuda. Neyse boşverin gitsin. bu yazı burada bitsin sonra tuhaf şeyler duymayayım çevremden.