Cân u dil gitdi bana kalmadı âhdan gayrı –

Cân u dil gitdi bana kalmadı âhdan gayrı
Elverir hâlime yok hâl-i tebâhdan gayrı

Beni ol Mevlevî şûhu gamına kıldı kûçek
Kalmadı etmediği bana külâhdan gayrı

Şehvet ol mertebe etmiş ki ihâta halkı
Okunur nüsha mı var nâme-i bâhdan gayrı

Gündüzün rûy-ı siyâhım beni eyler rüsvâ
Gece gelmez yanıma baht-ı siyâhdan gayrı

Ma’ni-i mu‘teber-i lafz-ı adâlet oldur
Çiynenir kalmaya ayaklara râhdan gayrı

Bu sitem-verzler içre arama hîç mu‘în
Kimse imdâd edemez avn-i ilâhdan gayrı

Şahne-i hâk-i Necef’dir dil-i zârın mededi
Kat‘-ı ümmîd edelim şahne vü şâhdan gayrı

O kadar hânesi târîk-i dil-i nâ-çârın
Açamaz ağzımızı nesme-i âhdan gayrı

Nüsha-i şi‘re nedir câize dersen el-ân
Görmedim sûret-i tahsînde pâhdan gayrı

Gılzet erbâbına dûş oldı gönül ol rütbe
Eğilir yok bana bu kadd-i dü-tâhdan gayrı

Kâle rabbî zehheba’llâhu cemî‘an ve lecâ
Gadr-hâh olmaya Kânîye günâhdan gayrı

Ebûbekir Kânî Efendi

Çeviriyazı: İdris Mahfi
twitter.com/idrismahfi (takip tavsiyesidir)