Merhaba özel sektör, elveda özel sektör

Özel sektörle tanıştım. Şık giyimli tatlı dilli adam(lar) Sevgili Kardeşim dediler önce. Boşver MEB’i senin gibi yetenekli bir öğretmen adayını harcıyorlar dersanemize gel ve burada çalış. “Seni koşulsuz seven öğrenciler var burada. Hem kpss için yorma güzel dimağı, aynı maaşı burada biz sana veririz.” dediler. “Gerçekten mi?” dedim. “He ya, ne sandım bizim işler tıkırında kimse maaşını geç almaz. Beni özel sektör diye kötülediklerine bakma” dedi. Güzel konuşuyordu. Dedim ki “Ben vizelere kadar derse girebilirim. Çünkü hemen akabinde bir memurluk sınavım var” kabul ettiler.

İşe başladım dersane öğretmeni olarak. Edebiyat dersi ve Türk Dili dersi veriyordum. Öğrencilerimle aram iyiydi. Onların memnuniyetlerini yönetime bildirmeleri beni daha da gözde yapıyor gibiydi. Öyle hissettiriyorlardı. AOF dersanesiydi ve aof sistemini ezberlemiş vaziyetteydim. Soru tahminlerinde bile bulunabilecek kadar. Türk Dilinden 20 soru soruyorlardı ve ben 19 soruyu tutturdum en son derste verdiğim çalışma sorularında. 45 soru vermiştim bundan 19’u aynen sınavda çıkmıştı. Görev tamamlanmıştı. Vizelere bir hafta kala bütün konuları bitirmiş söylediğim görevi yapmıştım.

Ben özel sektörün dolambaçlı yokuşlarında ter dökerken kader ağlarını bu defe örmemiş sökmüş yeni yollar açmıştı. Memur olmuştum. Yukarıda bahsettiğim yakındaki memur sınavını kpss sandınız ama değil başka bir sınavdı. Özel sektörle hem vedalaşma hem de kuruşuna kadar hakettiğim 450TL’yi almaya sıra gelmişti.

Paramı istedim: (15 nisan 2013)

– Bir işi çıktı bakkala kadar gönderdik sonra gelsen olur mu?

– Olur

Sonra oldu, geldim: Çağlayan hoca’ya

– Paramız şu anda çok meşgul başka işleri vardı başkalarının işlerini görsün diye verdik. Çarşamba günü görüşşek olur mu?

Çarşamba oldu:

– Ya kusuru bakma biz parayı hazırlayamadık. Hem o işlere BARIŞ bakıyor. Barışı bulayım bi. Barış nerde arkadaşlar. Yok mu barış gitmiş ya? Seninle hafta sonu görüşelim.

Hafta sonlandı:

– İyi günler hocam.

– İyi günler. Barışı bulalım barışı. Barış nerde. Dersi varmış bekleyelim. Bekledik.

Bir de başkasına sorayım bari.

– Barış nerde sekreter hanım? O mu? O gitti.

– Peki nereye.

– Cafesi şurda yolun sonunda.

Cafeye gittim elinde tost makinesi tost yapıyordu.

– Ben geleceğim hocam siz oturun.

– Dersanede bekliyorum.

GELMEDİ.

Başka bir hoca geldi. Adı ERDAL.

– Size bir gün verelim. Bizde kimsenin parası kalmadı. Yarıda bırakıp giden hocaların bile parasını verdik. Şimdi parça parça versek sizin işinize yaramaz. Size gün verelim.

– Tamam olur.

Masa takvimini eline aldı ve göz gezdirmeye başladı. Sayfayı bir defa çevirdi. Mayıs’a geldi:

– Ayın 12’si olur mu hocam.

– Olur.

Mayısın 12’si oldu.

– Merhabalar hocam.

– Merhabalar çok erken gelmişsiniz.

– Ne oldu ki bugüne sözleşmemiş miydik

– Sözleşmiştik de. Hiçbir TİCARET yerinde sabah ödeme yapılmaz.

– Yani??

– Kasada para yok ödeme gelsin ki ödeme yapalım size.

– Birincisi ayın 12’sini siz belirlediniz yani buna göre davranıp önceden para hazırlamanız gerekirdi. İkincisi bir aydır 450 TL’yi bulamadınız öyle mi.

– Sen zannediyorsun ki sadece sana ödeme yapılıyor.

– Ben bilmiyorum (Sadece bana ödeme yapılmıyor dese daha doğru olacaktı)

– Şimdi saat kaç

– 11

– saat 3 gibi gelebilir misin?

– tamam

Saat 3 olana kadar kitap okudum kitabımı bitirdim kantinde. Ne gelen var ne soran. Saat üç oldu

– Erdal hoca yok mu

– yok

– nerede acaba

– derste

Bu defa kantinde değil dersanin lobisinde oturuyorum. İçerde birileri var. Sekreter diyor ki erdal hoca yok ama eşi var. Beni niye ilgilendirsin ki eşi anlam veremiyorum neden bana bu bilgiyi verdiğine.

– Hocam görüşebilir miyiz? diyor bir hanım Erdal Hoca’nın eşiymiş. Yola bakan odayı gösteriyor.

– Gecikme için özür dileriz. Ben buranın muhasebesine bakıyorum. (kimin baktığı belli olmayan o muhasebeye) Doğum yaptığım için bir süre uzak kaldım. Şubattan beri böyle sıkıntılar yaşanıyor.

başım dangeçenleri saat 11 den beri beklediğimi ancak şimdi mi beni muhatap alıp cevap verdiklerini soruyorum. Paramı alamadığımı söylüyorum. Çağlayan, Barış ve Erdal Hocalar beni sürekli oyalıyorlar diyorum. Bunun yüklü meblağlarda ödeme yaptıklarını ondan kaynaklandığını söylüyor.

– O halde neden 12’si diye tarih veriyor. 19 – 20 deseydi. Ya da en başta neden çarşamba gel. geliyorum pazar gel. pazar geliyorum perşembe gel. perşembe geliyorum pazar gel… şeklinde uzayıp giden bir oyalama süreci yaşatıyorlar diyorum. En baştan paranı 12 mayısta alacaksın deselerdi bugün gelseydim. Ya da başka tarih dese o gün gelsem ve o gün alıp gitseydim. Neden TUTMAYACAKLARI sözleri veriyorlar dedim. Özür diledi.

 – Hocam dedi sizin telefonunuzu alayım ben sizi arayayım şu gün gelin alın diye. Peki ne zaman arayacaksınız. Daha önce de ben telefon numarası bıraktım. Arayan soran olmadı. Hangi gün arayacaksınız ve ödeme hangi gün olacak.

– Çarşamba günü arayacağım. Hafta sonu da paranızı hazırlarız.

Asılnda paramın gecikeceğini iş devam ederken 2. Haftada anlamıştım. Başka alacaklılar karşılaşmam yetti nerden anladım demeyin. Ancak yarım bırakmak mesleğime ve bana yakışmazdı. Yeni hoca buluyorlar mı diye sordum bir kaç öğrencime.

– Yok kimseyi bulmuyorlar. Sınava eksik konularla giriyoruz.

Öğrencilerin bu sözü üzerine ne olursa olsun dersleri tamamlamaya karar verdim. Oldukça da özverili bir şekilde işledim. Hatta dersanede fotokopi makinesinin bozuk olduğu zamanlar oldu. Ders notlarını kendim çıkartıp sınıfıma dağıttım.

Elimden gelenin en iyisini yaptım vicdanen hiçbir sıkıntım yok. O yüzden alacağımı isterken hiç utanmıyorum. Küfretmeme de gerek yok.

İmza kağıtlarım duruyor.

istesem önce çalışma bakanlığı il müdürlüğüne gider şikayette bulunurum sigortasız çalıştırıyorlar diye.

Oradan maliyeye giderim.

ama ya sıkıntı çekiyorlarsa gerçekten bir darbe de ben vurmak istemem. Erdal Hoca’nın yeni bebeği doğmuş. Diğer hocaların bebekleri var çok kişi ekmek yiyor oradan.

İstesem öğrenciler tarafından imzalı yoklama kağıtları şikayet ederek sonuç alabilirim. Benim için şahitlik edecek 10 tane öğrencim de var. Bunların ellerindeki dersane makbuzları da var.

ama yapamıyorum.

Elim varmıyor.

 Dersane ANTALYA’da bir dersane.